Ponskaart Wat is het en waarvoor dient het? Hoe het werkt? - Stap voor stap handleiding

Begrijp de functie die wordt verkregen door de ponskaart leidt tot het kennen van het principe van wat computergebruik is, door een machine te leren een bepaalde groep gegevens op te slaan.

Omdat het zijn functie was, was een van de andere doelstellingen die de oprichting ervan motiveerden, de noodzaak om de afhankelijkheid van mensen voor het uitvoeren van een specifieke procedure te verminderen. Dankzij deze principes is het mogelijk geweest om informatie verwerken en opslaan precies in een korte tijd.

De geboorte van de ponskaart

Over de eerste verschijning wordt tot op de dag van vandaag nog steeds gedebatteerd. De chronologische volgorde dateert echter van zijn uitvinding rond 1725 als een "grote rol geperforeerd papier" die het mogelijk maakte om aansturen van een textielweefgetouw van een bedrijf in Frankrijk.

Op basis van dit concept kregen verschillende groepen ingenieurs de opdracht om het idee een paar jaar later te verbeteren om het in hun uitvindingen toe te passen.

Tot op de dag van vandaag wordt het beschouwd als de eerste cd-rom die in de geschiedenis zou kunnen bestaan , Auto IBM heeft ontwikkelde zijn hoofdactiviteit om dit type opslag te bereiken.

Daarom worden ponskaarten herkend als een vel van verschillende grootte, waarvan het materiaal karton is, dat een reeks van kan maken perforaties in binaire code om een ​​bepaald type informatie op te slaan.

Herman Hollerith en zijn tabulatoren

Deze ingenieur was een van de grondleggers van wat tegenwoordig bekend staat als IBM, dat besloot dit soort karton te gebruiken om de bevolking van de Verenigde Staten op te sommen.

Om dit te doen, werd een gevarieerd aantal vragen met twee antwoorden of waarschijnlijke gegevens in het blad geïntroduceerd, de juiste is degene die aan de binnenkant is geperforeerd . Nadat de ponskaart was verkregen, werd deze in een container met kwik erin geplaatst met kabels aan de bovenkant.

Toen een van deze kabels een gat in de folie vond, registreerden ze de informatie in het kwik. Op deze manier werden ponskaarten gebruikt om automatisch een specifiek type informatie laden .

Algemene kenmerken

Het belangrijkste concept van de ponskaart is iets dat in de loop der jaren is geëvolueerd, omdat het beetje bij beetje beter werd totdat het werd wat het nu is. In die tijd waren deze kleine kartonnen vellen onderscheidden zich van alle anderen door specifieke kenmerken te bezitten.

Op basis van de binaire methode werd het type respons dat in zichzelf was geboord, georganiseerd in een specifieke kolom. Het aantal kolommen varieerde afhankelijk van de grootte van de kaart.

Bovendien waren deze messen: vervaardigd en gedistribueerd voor een specifiek type machine , dus ze zouden er alleen mee werken.

Hoe werkten deze ponskaarten?

Zoals je eerder las, was elk ponskaartpapier zeer goed bestand tegen de verschillende soorten gaatjes die erin werden gemaakt. Deze markeringen varieerden afhankelijk van de vorm van het potlood, dat wil zeggen rond, rechthoekig of ovaal. Het IBM-bedrijf bood aan om identificeren als "chips" of "chads" .

Elk van deze gaten ging vergezeld van "velden", die niets meer waren dan gegevens met variabiliteit van tekens, die voornamelijk gegevens bevatten. woorden of cijfers grote hoeveelheid. Deze velden werden opgesteld in kolommen dicht bij de kaart, meestal binnen de grenzen ervan.

Een belangrijk aspect van de bladeren is dat hun hoeken een specifiek type uitsnijding hadden waardoor mensen konden bepalen tot welke set ze behoorden. Wanneer elke machine klaar was met het gebruik van een ponskaart, werd deze opgeslagen, vernietigd of weggegooid om duplicatie van informatie te voorkomen.

Vanaf dit moment hebben de kennis en het praktische gebruik van de ponskaart verschillende bedrijven toegestaan ​​om hun principe te veranderen . Hierdoor heb je op je computer de mogelijkheid om allerlei soorten gegevens te verwerken en op te slaan via magnetische en optische media, die gebaseerd zijn op een methode die vergelijkbaar is met die in de XNUMXe eeuw.