Τι είναι τα έξυπνα συμβόλαια; Πώς λειτουργούν; έναν προσωπικό προβληματισμό

Σίγουρα έχετε ακούσει για έξυπνα συμβόλαια.

Περίεργο, γιατί είναι ένας άλλος από εκείνους τους όρους που καταλήγουν να είναι γνωστοί με το όνομά τους στα αγγλικά, αντί να χρησιμοποιούν τα ισπανικά, που θα ήταν «Έξυπνα συμβόλαια» ή θα μπορούσαν επίσης να είναι «κομψά συμβόλαια», αν και νομίζω ότι είναι καλύτερο να μείνουμε με το πρώτη επιλογή.

Λοιπόν, να σε τι χρησιμεύουν τα έξυπνα συμβόλαια;

Τι τους κάνει έξυπνους;

Όλοι ξέρουμε τι είναι συμβόλαιο, αλλά η έξυπνη πρέπει να έχει εξηγήσεις.

Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί είναι έξυπνοι.

Τι είναι τα έξυπνα συμβόλαια;

Τα έξυπνα συμβόλαια είναι εκείνα τα συμβόλαια που επιτρέπουν την πραγματοποίηση όλων των ειδών ανταλλαγών χωρίς την ανάγκη μεσάζοντα, δηλαδή πράκτορα, μεσίτη ή αντιπρόσωπο.

Αυτό από μόνο του είναι ένα εντυπωσιακό όφελος, έτσι δεν είναι;

Εδώ είναι ένας άλλος τρόπος για να δείτε τι είναι ένα έξυπνο συμβόλαιο:

Θα ήταν ένα πρόγραμμα που χρησιμοποιεί την υποδομή του blockchain και ως πρόγραμμα έχει έναν κωδικό και δεδομένα και μια συγκεκριμένη διεύθυνση.

Βλέπουμε λοιπόν ότι είναι έργο προγραμματισμού. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το θέμα, αυτό μπορεί να ακούγεται "κινέζικο", η αλήθεια, αλλά το σημαντικό εδώ είναι να πάρετε τη γενική ιδέα.

Πώς λειτουργούν τα Έξυπνα Συμβόλαια;

Σε μεγάλο μέρος του ιστού, αυτός ο όρος σχετίζεται με το κρυπτονόμισμα Ethereum, το οποίο υποτίθεται ότι διευκολύνει τη λειτουργία αυτών των συμβολαίων.

Από αυτή την άποψη, τα Έξυπνα Συμβόλαια θα λειτουργούσαν χάρη στον Αιθέρα, ο οποίος θα ήταν σαν ένα είδος παροχής ενέργειας ώστε αυτές οι συμβάσεις να μπορούν να εκτελεστούν.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η χρήση αυτών των συμβάσεων είναι δυνατή μόνο στο Ethereum, καθώς άλλες εφαρμογές blockchain μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για αυτό.

Για να δείτε πώς λειτουργεί οποιοδήποτε από αυτά τα συμβόλαια, είναι καλύτερο να δείτε ένα παράδειγμα.

Βλέπεις?

Προσπαθώντας να δώσουμε ένα παράδειγμα, μπορεί να βρούμε τεχνικές δυσκολίες.

Τι μου λέει αυτό;

Ότι το μοντέλο Smart Contracts, εξαρχής, λειτουργεί πολύ καλύτερα για τον εικονικό κόσμο, όπου η συναλλαγή μπορεί να επαληθευτεί αυτόματα ανταλλάσσοντας «χρήματα» με «κουπόνι», ανεξάρτητα από το αν αυτό το διακριτικό είναι οποιουδήποτε είδους ψηφιακό στοιχείο. Με άλλα λόγια, όταν το token δίνεται και το συμβόλαιο εκτελείται, το token, δηλαδή η ψηφιακή ιδιοκτησία, περνά στα χέρια του αγοραστή.

Τι πλεονέκτημα έχει αυτό σε σχέση με το πραγματικό παράδειγμα του Ιωάννη και του Πέτρου;

Λοιπόν, αυτό μας δείχνει ότι αυτό είναι ένα τέλειο μοντέλο λειτουργίας για μια εικονική οικονομία, η οποία δεν έχει όρια ή σύνορα, και που επιτρέπει στους πολίτες από οπουδήποτε στον κόσμο να αγοράζουν και να πουλούν μάρκες χωρίς την ανάγκη αντιπροσώπων.

Επομένως, εάν ο Χουάν βρίσκεται στο Μεξικό και ο Πέδρο στην Ισπανία, οι δυο τους μπορούν να ανταλλάξουν αυτήν την ψηφιακή ιδιοκτησία με ασφάλεια, διαφάνεια και αποτελεσματικότητα μέσω ενός έξυπνου συμβολαίου.

Τέλεια.

Ωστόσο, υπάρχουν αμφιβολίες που προκύπτουν και γι' αυτό θα δούμε το παράδειγμα που δίνεται σε πολλές ισχυρές σελίδες του δικτύου, όπως το ίδιο το Ethereum.org, όπου μας λένε για το παράδειγμα του "αυτόματου αυτόματης πώλησης" όσο καλύτερα εξηγήστε πώς λειτουργούν αυτά τα έξυπνα συμβόλαια.

Σε σελίδα Το Ethereum, μας δίνουν αυτό το παράδειγμα για το πώς θα ήταν ο κώδικας για αυτό το μηχάνημα αυτόματης πώλησης, το οποίο θα γίνει έξυπνο συμβόλαιο:

στερεότητα πραγματικού 0.6.11;

Συμβόλαιο VendingMachine {

// Δηλώστε τις μεταβλητές κατάστασης του
διεύθυνση του ιδιοκτήτη της δημόσιας σύμβασης·
αντιστοίχιση(διεύθυνση => uint) δημόσιο cupcakeΥπόλοιπα;

// Κατά την ανάπτυξη της σύμβασης «VendingMachine»:
// 1. ορίστε τη διεύθυνση ανάπτυξης ως κάτοχο συμβολαίου
// 2. ορίστε το υπόλοιπο cupcake του αναπτυγμένου έξυπνου συμβολαίου στο 100
constructor() public {
ιδιοκτήτης = μήνυμα αποστολέα;
cupcakeSales[διεύθυνση(αυτή)] = 100;
}

// Επιτρέψτε στον ιδιοκτήτη να αυξήσει τη λειτουργία ισορροπίας cupcake smart contract
αναπλήρωση (άριθμος ποσότητα) δημόσιο {
require(msg.sender == κάτοχος, "Μόνο ο κάτοχος μπορεί να φορτώσει ξανά.");
cupcakeBalances[διεύθυνση(αυτή)] += ποσό;
}

// Επιτρέψτε σε οποιονδήποτε να αγοράσει cupcakes
συνάρτηση αγορά (μονάδα ποσό) δημόσιο πληρωτέα {
require(msg.value >= ποσό * 1 αιθέρας, "Πρέπει να πληρώσετε τουλάχιστον 1 ETH ανά cupcake");
Kërko
cupcakeBalances[διεύθυνση(αυτό)] -= ποσό;
cupcakeBalances[msg.sender] += ποσό;
}
}

Προέλευση των έξυπνων συμβολαίων

Για να συνεχίσουμε να μιλάμε για αυτό το πρόβλημα "μηχανής αυτόματης πώλησης", τι καλύτερο από το να επιστρέψουμε στην αρχική ιστορία αυτής της ιδέας.

Η ιδέα προήλθε από τον Nick Szabo, ο οποίος το 1994 είχε την ιδέα ότι ένα αποκεντρωμένο σύστημα ήταν το καλύτερο πράγμα που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να μπορέσει να εκτελέσει έξυπνες συμβάσεις ή συμβάσεις αυτοεκτελούμενες μέσω κώδικα υπολογιστή.

Το 1997 έγραψε άρθρο με τίτλο «η ιδέα των έξυπνων συμβολαίων». Μίλησε για το παράδειγμα του «αυτόματος πωλητή».

Πώς είναι η μεταφορά του μηχανήματος αυτόματης πώλησης;

Βασικά, αυτή η μεταφορά μας λέει ότι το μηχάνημα θα ήταν το "λογιστικό βιβλίο" ή το Έξυπνο Συμβόλαιο, και ότι ένα άτομο Α θα μπορούσε να λάβει μια υπηρεσία Β (για παράδειγμα, μια σοκολάτα), απλά βάζοντας χρήματα στο μηχάνημα. Με αυτόν τον τρόπο, το έξυπνο συμβόλαιο θα εκτελούνταν με την αποστολή του αντικειμένου.

Έτσι, θεωρητικά, δεν θα υπήρχε ανάγκη για αυτόν τον ενδιάμεσο πράκτορα τόσο απαραίτητο μέχρι σήμερα για τις περισσότερες συναλλαγές στον φυσικό ή τον πραγματικό κόσμο.

Το μηχάνημα θα φρόντιζε να εξαλείψει τον «άνθρωπο στη μέση».

Είναι όμως αλήθεια;

Θεωρητικά ναι, αλλά στην αρχή τίθεται ένα ερώτημα.

Το μηχάνημα αυτόματης πώλησης έχει ιδιοκτήτη.

Σε ποιον ανήκει το έξυπνο συμβόλαιο;

Αυτό μας φέρνει σε άλλα ερωτήματα όπως Σε ποιον ανήκει το οικοσύστημα Ethereum;

Πολλοί θα πουν ότι αυτά τα αντικείμενα δεν έχουν ιδιοκτήτη. που ανήκουν σε όλους και σε κανέναν ταυτόχρονα.

Ωστόσο, η αμφιβολία συνεχίζει να με επιβάλλει, γιατί αμέσως βλέπω ότι το παράδειγμα του "αυτόματος πωλητής" έχει αυτό το ελάττωμα. Αυτό το μηχάνημα έχει ιδιοκτήτη, δηλαδή η εταιρεία που κατέχει αυτά τα μηχανήματα. Θεωρεί ότι δεν είναι απαραίτητα εταιρεία αλλά ότι μπορεί να είναι και το Δημόσιο.

Αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι για την ασφάλεια αυτών των συμβάσεων.

Είναι ασφαλή τα Έξυπνα Συμβόλαια;

Θεωρητικά ναι, υποτίθεται ότι είναι κατασκευασμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορούν να σπάσουν χωρίς να το αντιληφθούν όλοι οι συμμετέχοντες στο σύστημα.

Ωστόσο, στην πράξη το θέμα δεν είναι τόσο απλό.

Γνωστά είναι τα επεισόδια hacks στο παρελθόν στα οποία υπήρχαν αδυναμίες στο κατ' εξοχήν σύστημα του έξυπνου συμβολαίου: Ethereum. Για παράδειγμα, το επεισόδιο Ιουλίου 2017, όπου εκλάπη σημαντική ποσότητα Ethereum. Υπάρχουν περισσότερες αμυχές αν αρχίσουμε να ψάχνουμε.

Στη συνέχεια, αν διαβάσουμε αρκετές ενδιαφέρουσες πηγές για το θέμα, όπως α άρθρο brutal από το Blockgeeks, όπου σε μια από τις ενότητες του λέει κάτι τέτοιο:

Οι ψήφοι που προστατεύονται από το Libros θα πρέπει να αποκρυπτογραφηθούν και αυτό θα απαιτούσε τεράστια υπολογιστική ισχύ. Κανείς δεν έχει τόσες δυνατότητες, οπότε ο Θεός θα έπρεπε να χακάρει το σύστημα.

Λοιπόν, Αυτή η δήλωση καταρρίπτει δύο πράγματα:

• Είναι πολύ δύσκολο να χακάρεις ένα καλά σχεδιασμένο έξυπνο συμβόλαιο
• Με αρκετή ικανότητα, μπορείτε να χακάρετε

Με άλλα λόγια, ακόμα κι αν το παρακάνουν (με τον «Θεό»), αναγνωρίζουν ότι το σύστημα μπορεί να αποτύχει.

Επίσης, αν αρχίσουμε να ερευνούμε, θα δούμε πολλή «λογοτεχνία» για την ανάγκη δημιουργίας συμβολαίων ακολουθώντας συγκεκριμένα μοντέλα ασφαλείας, κάτι που δείχνει επίσης ότι πριν από αυτά τα μοντέλα υπήρχαν πολλά προβλήματα παρεμβολών και φυγής.

Κάθε κρυπτονόμισμα που χρησιμοποιείται για αυτόν τον τύπο συμβολαίου έχει διαφορετικό σύνολο συστάσεων, είτε πρόκειται για Ethereum, NEO ή EOS.

Τι πρέπει να κάνετε για να αποφύγετε προβλήματα ασφαλείας;

Υπάρχουν μερικά βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε, όπως:

• Ακολουθήστε τις συστάσεις των κοινοτήτων κάθε κρυπτονομίσματος
• Πραγματοποιήστε ολοκληρωμένες δοκιμές πριν το συμβόλαιο βγει στην αγορά
• Εφαρμόστε συνεχείς ελέγχους για να βρείτε σφάλματα και σφάλματα

Δυστυχώς, η ίδια η τεχνολογική φύση αυτών των Έξυπνων Συμβάσεων θα καταστήσει αδύνατη την 100% εξασφάλισή τους.

Προσοχή, δεν λέω ότι δεν θα εφαρμοστούν ή ότι είναι πολύ ανασφαλείς, αλλά ότι δεν μπορούν ποτέ να εφαρμοστούν με ασφάλεια.

Αυτό είναι ένα γεγονός που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας.

Τότε το μόνο που μένει είναι να δημιουργηθούν αυτά τα συμβόλαια με τις καλύτερες πρακτικές ασφαλείας και να αναπτυχθεί ένα σύστημα παρακολούθησης για την αποτροπή πιθανών επιθέσεων.

Ως εκ τούτου, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος για να διανύσουμε εδώ, κάτι που είναι φυσιολογικό δεδομένου ότι βρισκόμαστε στη «νηπιακή ηλικία» αυτού του κόσμου των εικονικών συμβολαίων.

Το μέλλον των έξυπνων συμβολαίων

Βλέποντας πώς είναι το πανόραμα στον κόσμο, νομίζω ότι αυτό το είδος συμβάσεων θα σηκωθεί σαν αφρός τα επόμενα χρόνια. Το κάνει ήδη, στην πραγματικότητα.

Η ισχυρή άνοδος των κρυπτονομισμάτων, με το Bitcoin και το Ethereum να πρωτοστατούν, μας δίνει την απαραίτητη ένδειξη για να καταλάβουμε ότι η υιοθέτηση εικονικών πραγματικοτήτων είναι ήδη γεγονός, και το πιο σημαντικό, ότι αυτή η υιοθέτηση φαίνεται να έχει εκθετική τάση.

Με τον ρυθμό που προχωράμε, δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να φτάσουμε σε μια εικονική οικονομία στην οποία το φυσικό χρήμα έχει εξαφανιστεί και η κύρια οικονομική δραστηριότητα έχει μετατοπιστεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στον εικονικό κόσμο.

Εδώ η έννοια του Έξυπνου Συμβολαίου θα έχει προτεραιότητα έναντι των περισσότερων οικονομικών δραστηριοτήτων.

Ωστόσο, αυτό έχει αιτίες και συνέπειες.

Οι αιτίες αυτής της υιοθέτησης προέρχονται από την παγκόσμια ώθηση προς μια πιο εικονική και βιώσιμη (υποτίθεται) οικονομία, δεδομένης της επείγουσας ανάγκης που προκαλεί η κλιματική αλλαγή και η πανδημία. Αυτή η υιοθέτηση δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί τόσο εύκολα χωρίς αυτή τη μαζική ώθηση να καθοδηγείται από τις παγκόσμιες κυβερνήσεις.

Αυτό είναι κρίσιμο να το καταλάβουμε.

Αυτό που εννοώ είναι αυτό η υιοθέτηση αυτού του είδους συμβάσεων επιταχύνεται λόγω του μαζικού κρατικού παρεμβατισμού, έναν παρεμβατισμό που μονοπωλεί όλο και περισσότερους κλάδους της οικονομίας και της κοινωνίας που γνωρίζαμε μέχρι τώρα.

Όπως είπα στο πρώτο μέρος του άρθρου, αυτές οι συμβάσεις είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές για μια εικονική πραγματικότητα, αλλά όχι απαραίτητα τόσο αποτελεσματικές για μια φυσική πραγματικότητα. τουλάχιστον όχι με το ελεγχόμενο κυβερνητικό παράδειγμα που έχουμε σήμερα.

Θέλω να πω, η ιδέα είναι υπέροχη.

Με ένα έξυπνο συμβόλαιο μπορώ να αγοράσω ένα σπίτι χωρίς να χρειάζομαι δικηγόρο, συμβολαιογράφο ή ακόμη και τραπεζίτη, αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει σε μια πραγματικότητα όπου το κράτος ελέγχει όσο το δυνατόν περισσότερο αυτή τη διαδικασία και αναγκάζει τα άτομα να αναθέσουν αυτές τις υπηρεσίες.

Υπό αυτή την έννοια, το πιο σημαντικό πράγμα είναι η κρατική ρύθμιση και νομίζω ότι είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι ελέγχει την πραγματική ή τη σωματική δραστηριότητα. Δεν μπορείς να το ξεφύγεις, ούτε με έξυπνο συμβόλαιο ούτε χωρίς αυτό.

Αυτό που διαθέτει το έξυπνο συμβόλαιο είναι μια έμφυτη δυνατότητα για τη διευκόλυνση των εικονικών συναλλαγών. Το μόνο που θα ενδιαφέρει το Δημόσιο εδώ είναι να δηλώσετε τα εισοδήματά σας. Εάν κερδίσατε Χ χρήματα πουλώντας μάρκες και τα βάλατε στην πραγματική οικονομία, το κράτος θέλει το μερίδιό του από αυτά τα χρήματα.

Ας θυμηθούμε πώς έμοιαζαν τα παλιά συμβόλαια:

• λέξη πρώτα
• Μετά ήρθαν οι πράξεις των ιδιωτών δικηγόρων
• Τρίτοι με συμβολαιογράφους και περιουσιακά βιβλία

Αυτοί οι τύποι συμβάσεων έχουν ένα προφανές μειονέκτημα σε έναν εικονικό κόσμο όπου δεν υπάρχουν σύνορα.

Αυτό, και το γεγονός ότι τα κράτη θα ελέγχουν όλο και περισσότερο τη φυσική οικονομία, θα ωθήσουν τη δραστηριότητα στον εικονικό κόσμο, και εκεί είναι που τα Έξυπνα Συμβόλαια θα αναλάβουν την ηγεσία αυτού του κόσμου, θεωρητικά, αποκεντρωμένου.

Ωστόσο, αυτή η ερώτηση συνεχώς αναδύεται στο μυαλό μου:

Σε ποιον ανήκει ο λυγιστής;