Wat en wat is de opdracht Tracert of Traceroute?

Vaak merken wij als gebruikers dat we geen toegang hebben tot een computer op ons netwerk, een website, een bron op het netwerk, enz. Dit is de reden waarom een ​​van de handigste tools die we hebben voor het diagnosticeren van verbindingsproblemen de zogenaamde " tracert " Waar " traceroute Dat laat ons weten welke route we nemen totdat we de host van de bestemming bereiken. In dit artikel leggen we uit waar het voor is, hoe het kan worden gebruikt en welke opties dit commando beschikbaar is in alle besturingssystemen.

Wat is Tracet of Traceroute?

De opdracht Tracert wordt uitgevoerd op de opdrachtpromptconsole op Windows-besturingssystemen. Met deze opdracht kunnen we de pakketten bijhouden die van een host komen. Wanneer we de opdracht "Tracert" uitvoeren, krijgen we een statistiek van de netwerklatentie van deze pakketten, wat een schatting is van hoe ver (in hop) de communicatie eindigt.

Hoewel Windows het "tracert" noemt, wordt op UNIX-besturingssystemen de standaardnaam voor deze tool "traceroute" genoemd. De tool traceroute is precies hetzelfde als de tracert, maar heeft een andere naam, hoewel het intern verschillende protocollen kan gebruiken, omdat in sommige besturingssystemen het ICMP Echo Request / Answer-protocol wordt gebruikt en in andere rechtstreeks UDP-berichten gebruikt om het aantal hops van de ene computer naar de andere te controleren.

Hoe werkt de opdracht Tracert of Traceroute?

De diagnostische opdracht Tracert bepaalt de route naar een ingevoerde bestemming door het verzenden van "ICMP echo"-pakketten, met behulp van het internetcontroleberichtprotocol beter bekend als "ICMP", naar de hostbestemming. Deze pakketjes die worden verzonden gebruiken de standaardwaarden voor Time To Live (TTL), of die we aangeven via de opties van het Tracert-commando.

Wanneer we een datapakket verzenden, verlagen de routers de TTL van dat pakket met één voordat het pakket naar het volgende punt wordt doorgestuurd. Om deze reden kunnen we dankzij TTL het aantal "hops" weten dat het pakket heeft gemaakt van een oorsprong naar een bestemming. Wanneer de TTL van een pakket echter nul bereikt, zonder de eindbestemming te bereiken, stuurt de router een ICMP "Time Out"-bericht terug naar de broncomputer.

Het Tracert-commando werkt door eerst een "ICMP-echo"-pakket te verzenden met een TTL van 1 en de TTL bij elke volgende verzending met 1 te verhogen, totdat het de eindbestemming bereikt of de maximale TTL is bereikt. Dankzij de tussenliggende routers die het ICMP-bericht "Time-out" terugsturen, kunnen we de route kennen die het datapakket dat van onze computer naar de bestemmingshost wordt verzonden, volgt. Het kan echter voorkomen dat sommige routers TTL “Timeout”-pakketten zonder waarschuwing verzenden en dat deze pakketten onzichtbaar zijn voor het Tracert-commando.

Zodra we dit weten, kunnen we begrijpen dat het Tracert-commando werkt door op het scherm een ​​geordende lijst van tussenliggende routers weer te geven die het ICMP-bericht "time-out" retourneren. Laten we een voorbeeld bekijken door de opdracht Tracert www.redeszone.net in te voeren op de opdrachtpromptconsole:

In de bovenstaande afbeelding van het Tracert-commando van onze website www.redeszone.net, kunnen we zien dat om de doelwebserver te bereiken acht hops moet doen. Bovendien toont het ons bij elke sprong de minimale, gemiddelde en maximale tijd van elke sprong van het datapakket. In dit specifieke geval kunnen we zien hoe sommige van deze gegevens deze niet verstrekken en daarom een ​​asterisk hebben.

Het tracert-commando kan op beide domeinnamen worden uitgevoerd, omdat het besturingssysteem intern het genoemde domein zal oplossen om tracert uit te voeren op het bijbehorende openbare IP-adres, het staat ook traceroute toe naar hostnamen, bijvoorbeeld als we ons op een lokaal netwerk bevinden of we gebruiken Dynamic DNS en maakt het natuurlijk mogelijk deze test uit te voeren op zowel IPv4- als IPv6-adressen. In het geval van IPv6 zou de syntaxis precies hetzelfde zijn, hoewel we in sommige besturingssystemen met een "vlag" zouden moeten aangeven dat we IPv6 willen gebruiken, omdat het standaard is geconfigureerd voor IPv4.

Hoe kunnen we het TRACERT-commando gebruiken om problemen te detecteren?

Het Tracert-commando kan erg handig zijn om te achterhalen of er een probleem is op weg naar een computer op het netwerk of de interne of externe website. Stel dat u naar onze website www.redeszone.net wilt gaan en dat de website u niet laadt. Naast het pingen van onze website kunnen we bijvoorbeeld ook het Tracert-commando uitvoeren om erachter te komen of de communicatie met de bestemmingshost op een bepaald punt onderweg is verbroken of onderbroken. Dankzij deze resultaten kunnen we weten wanneer het probleem zich voordoet en zelfs waarschuwen om het probleem in de router op te lossen, of dat het zich op het niveau van het interne netwerk bevindt om het op te lossen.

We moeten in gedachten houden dat het tracert-commando erg handig is in zeer grote lokale netwerken, waar een pakket verschillende paden kan kiezen om zijn bestemmingshost te bereiken. Hierdoor kunnen we weten via welke computers het verzonden datapakket passeert en zo de prestaties van het lokale netwerk verbeteren. Nu zullen we een voorbeeld zien van wat er gebeurt als het Tracert-commando een datapakket verzendt dat zijn bestemming niet kan bereiken:

Zoals we kunnen zien, springt het pakket van router naar router, op zoek naar de bestemmingshost. Sommige routers geven de "time-out"-foutmelding weer, dit komt omdat ze zeker een beperkte tracet in hun apparatuur hebben, omdat deze deel uitmaakt van het interne netwerk van de operator.

Opties voor Tracert-opdracht

Wanneer we de Tracert-opdracht gebruiken, kunnen we naast het schrijven van de Tracert-opdracht en het IP-adres of de servernaam in de opdrachtpromptconsole een reeks opties schrijven om te wijzigen of aanvullende gegevens te krijgen, daarvoor moeten we de opdracht "Tracert" invoeren Een spatie, en volgde een van de opties die we hieronder aangeven. Een voorbeeld zou zijn: Tracert -d 192.168.1.1

Laten we eens kijken welke opties we hebben:

• -d: Deze optie voorkomt dat het Tracert-commando een DNS-lookup uitvoert op alle IP-adressen. Dat wil zeggen, in plaats van de naam van de router te tonen, wordt alleen het IP-adres weergegeven.
• -h: Met deze optie kunnen we het maximale aantal hops specificeren dat het Tracert-commando kan uitvoeren. Hiervoor moeten we de opdracht als volgt invoeren. Tracert -h "hop count" "IP-adres of hostnaam" .
• -j: Met deze optie kunt u het tracert-commando vertellen wat de zachte oorsprong van het verzoek aan de host zal zijn. Om dit te doen, moeten we de -j optie invoeren, een spatie, gevolgd door de bronhost die we willen. Het werkt alleen met IPv4-IP-adressen.
• -w: Deze optie wordt gebruikt om de maximale wachttijd in milliseconden in elk antwoord aan te geven voordat een verbindingsfout wordt gegeven. Hiervoor moeten we de -w optie introduceren, een spatie en de tijd in milliseconden die we willen.
• -R: Met deze optie kunt u het retourpad volgen. Het werkt alleen met IPv6-IP-adressen.
• -S: Deze optie wordt gebruikt om het tracert-commando te vertellen welk bronadres we willen gebruiken. Om dit te doen, moeten we de optie -s invoeren, een spatie, gevolgd door het bron-IP-adres.
• -4: Met deze optie kunt u het gebruik van IPv4-IP-adressen forceren.
• -6: Met deze optie kunt u het gebruik van IPv6-IP-adressen forceren.

Zoals we hebben gezien, helpt het Tracert-commando ons niet alleen om te weten welke route er wordt afgelegd bij het verzenden van een datapakket naar de uiteindelijke hostbestemming. Maar het helpt ons ook om de netwerkprestaties te diagnosticeren, als er een fout is in een interne router in ons lokale netwerk, of als er een probleem is in een externe router naar een andere server. Zonder twijfel kan het tracert-commando veel twijfels en vragen over een netwerkprobleem dat we hebben ophelderen. Als je vragen hebt, laat ze dan achter in de comments.